Pamiętniki - Jan Chryzostom Pasek (czytanie ksiazek w internecie .TXT) 📖
Pamiętniki Jana Chryzostoma Paska to wspomnienia spisane przez niego pod koniec XVII wieku.
Podzielone są na dwie części — w pierwszej (1655–1666) opowiada o swoich przeżyciach związanych z wojnami ze Szwecją, Siedmiogrodem i Moskwą oraz rokoszem Lubomirskiego. Druga część (1667–1688) to zapis wspomnień Paska-ziemianina, po osiedleniu na wsi w Krakowskiem. Ze względu na to, że Pasek spisywał wspomnienia w ostatnich latach życia, niekiedy myli fakty historyczne, w drugiej części ukrywa również niewygodne wydarzenia ze swojego życia. Niemniej jednak są cennym dziełem epoki baroku, stanowiły również źródło inspiracji w literaturze XIX i XX wieku.
Jan Chryzostom Pasek był mazowieckim szlachcicem, wykształconym w kolegium jezuickim, żołnierzem prowadzącym awanturniczy tryb życia. Jeden z najsłynniejszych pamiętnikarzy polskich.
- Autor: Jan Chryzostom Pasek
- Epoka: Barok
- Rodzaj: Epika
Czytasz książkę online - «Pamiętniki - Jan Chryzostom Pasek (czytanie ksiazek w internecie .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Jan Chryzostom Pasek
Ta lektura, podobnie jak tysiące innych, jest dostępna on-line na stronie wolnelektury.pl.
Utwór opracowany został w ramach projektu Wolne Lektury przez fundację Nowoczesna Polska.
ISBN 978-83-288-3676-1
Pamiętniki Strona tytułowa Spis treści Początek utworu [Rok 1656] [Apostrophe] Rok Pański 1657 Rok pański 1658 Rok pański 1659 Rok Pański 1660 Rok pański 1661 Rok pański 1662 Rok pański 1663 Rok pański 1664 Rok pański 1665 Rok pański 1666 Rok pański 1667 Rok pański 1668 Rok pański 1669 Rok pański 1670 Rok pański 1671 Rok pański 1672 Rok pański 1673 Rok pański 1674 Rok pański 1675 Rok pański 1676 Rok pański 1677 Rok pański 1678 Rok pański 1679 Rok pański 1680 Rok Pański 1681 Rok pański 1682 Rok pański 1683 Apostrophe Rok pański 1684 Rok pański 1685 Rok pański 1686 Rok pański 1687 Rok pański 1688 Przypisy Wesprzyj Wolne Lektury Strona redakcyjnaDruga w tymże roku potrzeba14 była pod Gnieznem15 z Szwedami, z wielką wojska szwedzkiego szkodą. Było bo jeszcze naszych Polaków przy królu szwedzkim16 siła17; aryjani18, lutrowie chorągwie mieli swoje, pod którymi katolików wiele służyło, jedni per nexum sanguinis19 drudzy dla wziątku20 i swywoli.
Trzecia potrzeba21 po szczęśliwie odebranej Warszawie i wzięciu hetmana szwedzkiego najwyższego, Witemberka22, przez zły rząd złym też szczęściem poszła, bo mogliśmy bić króla szwedzkiego, póko nie przyszedł kurfistrz brandoburski23 z szesnastu tysięcy wojska swego; ale jak się skupili, Tatarowie auksyliarni24 najpierwej od nas uciekli, a potem wojsko z pola zegnano i godnych żołnierzów naginęło, ale też i Szwedów.
Czwarta nader szczęśliwa pod Warką25 wiktoryja, kiedyśmy z Czarnieckim26 samego wyboru szwedzkiego kilka tysięcy trupem położyli i rzekę Pilicę krwią i trupami szwedzkimi napełnili. Od tego czasu już nutare coepit27 potęga szwedzka i znacznie słabieć.
Piąta potrzeba, a prawie też już ostatnia z Szwedami inter viscera28 pod Trzemeszną29 kiedyśmy z samą tylko Czarnieckiego dywizyją, a dwa tysiąca30 mając z sobą ordy krymskiej31, sześć tysięcy32 Szwedów tych, co się byli z różnych fortec zgromadzili i już się za królem do Prus przebierali z wielkimi dostatkami, których nabyli w Polszcze, tak wycięli, jak owo mówią, nec nuntius cladis33 nie został się i jeden, któryby był królowi o zginieniu tego wojska [wieść] zaniósł; bo który z pobojowiska do lassa albo na błota uciekł, tam od ręki chłopskiej okrutniejszą
Uwagi (0)