Gatunek "Esej" na darmoweebooki.pl. Jesteś na tej stronie - 1
Życie na niby (wyd. 1957) stanowi tom obejmujący szkice powstałe w czasie wojny i tuż po niej. Problematyka obejmuje rozmaite aspekty życia pod okupacją niemiecką, począwszy od zapisu reakcji społeczeństwa polskiego na klęskę wrześniową, poprzez techniki radzenia sobie podczas „małej stabilizacji” w warunkach ucisku gospodarczego, degradacji społecznej i zastraszenia (ale też monstrualnej korupcji i łapówkarstwa) w Generalnej Guberni, aż do momentu wyzwolenia.
Narkotyki to zbiór esejów autorstwa Stanisława Ignacego Witkacego, wydany po raz pierwszy w 1932 roku. Poszczególne eseje dotyczą nikotyny, alkoholu, kokainy, peyotlu, morfiny i eteru — i takie tytuły noszą kolejne rozdziały. W każdym z esejów Witkacy opisuje własne doświadczenia ze wskazanymi substancjami — opowiada zarówno przeżycia i wizje po zastosowaniu tychże używek, swoje pozytywne i negatywne wrażenia, jak i komentuje wpływ na społeczeństwo. Zbiór zawiera również appendix, w którym
Krótki, a zarazem wnikliwy tekst prezentujący w specyficzny sposób dzieło Asnyka. Oryginalność treści wynika z przyjętej metodologii krytyki impresjonistycznej, której Jan Sten był przedstawicielem. Sformułowane w 1913 roku przez Zygmunta L. Zaleskiego zasady analizy krytyczno-literackiej zyskały na popularności w latach dwudziestych ubiegłego stulecia. Jednym z głównych przedstawicieli tego nurtu, realizującym wprost postulaty traktowania własnej postawy badacza jako odczytującego i
Nowela Henryka Sienkiewicza (1846–1916) opublikowana w prasie w roku 1882, będąca w istocie relacją z podróży pisarza do Puszczy Białowieskiej, jaką odbył wraz z Zygmuntem Glogerem. Nie oczekujmy, że tekst Sienkiewicza będzie bezkrytyczną pochwałą krajobrazu i ludzi, których opisuje. Bywa, że zniesmaczony marnotrawstwem i panującym wokół zaniedbaniem, mimo woli porównuje ekonomikę działań Polaków ze znaną mu skądinąd gospodarnością Niemców. Odnotowuje wszechobecne kłusownictwo, ale jednocześnie
Esej autorstwa Stanisława Przybyszewskiego napisany w setną rocznicę urodzin Fryderyka Szopena. Młodopolski poeta wskazuje na nieocenioną rolę kompozytora w kulturze polskiej, daleko większą niż ta odegrana przez znanych literatów. Autor eseju omawia rolę pianisty w kontekście narodowym, porównuje jego talent z innymi wielkimi twórcami, a także łączy jego postać z własną ogłoszoną wizją sztuki. Szopen był dla Przybyszewskiego jednym z najważniejszych i najabardziej inspirujących twórców w
Ryszard Wagner w Bayeruth to stosunkowo wczesny (1876) esej Fryderyka Nietzschego. Jest to napisana poetyckim, pełnym patosu językiem opowieść o rozwoju twórczej osobowości Ryszarda Wagnera. Jest to nie tylko pochwała muzyki samej w sobie, ale także jej wpływu na społeczeństwo. Kulminację tekstu stanowi stwierdzenie, że Wagner to sztuka dla przyszłego ludu, wybiegająca w proroczym rozumieniu świata poza teraźniejszość.
