Bajki i przypowieści - Ignacy Krasicki (biblioteka książki .txt) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Zbiór bajek epigramatycznych autorstwa Ignacego Krasickiego. Większosć z nich to utwory oryginalne, ale część wzorowana była na bajkach starożytnych i orientalnych.

Bohaterowie, którzy się w nich pojawiają, to zarówno ludzie, jak i zwierzęta oraz przedmioty. Postaci reprezentują konkretne cechy ludzkie lub wzorce postępowań, w bajkach ganione i wyśmiewane są wady takie jak łatwowierność, pycha, zazdrość, chciwość, porywczość itd. Zbiór po raz pierwszy został wydany w 1779 roku.

Ignacy Krasicki to biskup warmiński, poeta, prozaik i publicysta, jeden z najważniejszych przedstawicieli polskiego oświecenia. Autor pierwszej polskiej powieści (Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki), a także wielu bajek, satyr i poematów heroikomicznych. Tworzył w imię zasady sformułowanej w jednej z pieśni Monachomachii: i śmiech niekiedy może być nauką, kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Ignacy Krasicki
Epoka: Oświecenie
Rodzaj: Epika

Czytasz książkę online - «Bajki i przypowieści - Ignacy Krasicki (biblioteka książki .txt) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Ignacy Krasicki

Idź do strony:

lśniący jak szkło. [przypis edytorski]

132. górnie bujając — latając wysoko. [przypis edytorski]

133. zoczyć — zobaczyć. [przypis edytorski]

134. przysada — nadmiar. [przypis redakcyjny]

135. dekret (z łac.) — termin prawny oznaczający wyrok zwierzchności. [przypis redakcyjny]

136. remis a. remisja) — odłożenie sprawy sądowej na inną sesję. [przypis redakcyjny]

137. kondemnata (z łac.) — termin prawny oznaczający nieposłuszeństwo w stawieniu się przed sądem, po odebraniu pozwu, w terminie rozprawy. Otrzymanie kondemnaty czyni ukaranego niezdolnym do wszelkich funkcji publicznych. [przypis redakcyjny]

138. kompromis — porozumienie w sporze uzyskane dzięki obustronnym ustępstwom. [przypis edytorski]

139. zmierzić — obrzydzić sobie; znudzić się. [przypis edytorski]

140. czuwać — tu: czatować, czyhać. [przypis redakcyjny]

141. potoka — dziś popr.: potoku. [przypis edytorski]

142. zorza — lm od daw. formy lp: zorze. [przypis redakcyjny]

143. zeszli — tu: spotkali. [przypis redakcyjny]

144. panegirysta — osoba przesadnie wychwalająca kogoś; twórca panegiryków, tj. utworów pochwalnych. [przypis edytorski]

145. nadgroda (daw.) — nagroda. [przypis edytorski]

146. uciekać się do kogoś — powierzać się czyjejś pomocy. [przypis edytorski]

147. Damon, Aryst — konwencjonalne imiona nadużywane przez bardzo częste powtarzanie w utworach literackich XVII i XVIII w., zwłaszcza w sielankach dworskich oraz w satyrach i komediach. [przypis redakcyjny]

148. Pójdę do nich za tobą — Pójdę do nich w Twojej sprawie. [przypis edytorski]

149. dysputy — tu: żartobliwe nawiązanie do instytucji uczonych dysput w kwestiach teologicznych (prowadzonych zwłaszcza w zakonach), żywych jeszcze w tradycji XVIII wieku. [przypis redakcyjny]

150. rządniejszy — lepiej rządzony. [przypis edytorski]

151. wykształcone gmachy — pomieszczenia zbudowane zgodnie z wymogami określonej sztuki, tu: plastry miodu. [przypis redakcyjny]

152. marnie — nadaremnie, na próżno, bezcelowo. [przypis redakcyjny]

153. mierność — tu: umiar. [przypis edytorski]

154. zyskować — dziś popr.: zyskać. [przypis edytorski]

155. nadto zyskować — zbyt wiele zyskać. [przypis edytorski]

156. zejść — wzejść; tu forma 3 os. lp czasu przesz.: zszedł. [przypis edytorski]

157. korzyść — tu: zdobycz. [przypis redakcyjny]

158. niewczas — trud, niewygoda, brak odpoczynku. [przypis edytorski]

159. niemoc — choroba. [przypis edytorski]

160. w jamie — tu: w lochu więziennym. [przypis redakcyjny]

161. cieszą — tu: pocieszają. [przypis redakcyjny]

162. zaufany — tu: zadufany, mający bezgraniczne zaufanie. [przypis edytorski]

163. miernie — umiarkowanie, niewybitnie; tu: słabo. [przypis edytorski]

164. osiąść — tu: zająć,. [przypis redakcyjny]

165. kasztan — nazwa psa wzięta od kasztanowatej maści (dawana zazwyczaj koniom). [przypis redakcyjny]

166. szafarz — oficjalista dworski nadzorujący gospodarstwo domowe. [przypis redakcyjny]

167. podstarości — zw. również karbowym, był w majątkach ziemskich pomocnikiem ekonoma i do obowiązków jego należało bezpośrednie doglądanie prac, zwłaszcza w polu. [przypis redakcyjny]

168. miętkiej — dziś popr.: miękkiej. [przypis edytorski]

169. najsamprzód — dziś popr.: nasamprzód. [przypis edytorski]

170. goryczy (B. lm) — dziś: gorycze. [przypis edytorski]

171. przywara — wada. [przypis edytorski]

172. synogarlica — wg tradycji ludowej synogarlice żyją w związkach monogamicznych i po śmierci samca samica dochowuje mu wierności. [przypis redakcyjny]

173. hardzie — hardo, dumnie. [przypis edytorski]

174. kadzidł — dziś popr.: kadzideł. [przypis edytorski]

175. zbytecznych — zbyt obfitych. [przypis redakcyjny]

176. obrok — karma przeznaczona dla koni. [przypis edytorski]

177. pono (daw.) — dzisiaj. [przypis edytorski]

178. do skarbcu — do skarbca, a właśc. tzw. skarbczyka, pomieszczenia służącego do przechowywania cenniejszego dobytku; tu pełniącego również funkcję spichlerza. [przypis redakcyjny]

179. talar — srebrna moneta obiegowa wartości 8 złotych polskich. [przypis redakcyjny]

180. czerwony złoty — zwany częściej dukatem, złota moneta obiegowa o wartości dwukrotnie wyższej niż talar, tj. 16 złotych polskich. [przypis redakcyjny]

181. zejść (daw.) — wzejść, wzrosnąć; tu forma 3 os. lp. czasu dokonanego: zeszedł. [przypis redakcyjny]

182. dół poboczny — pułapka z przynętą, wykopany na poboczu, w ostępie. [przypis redakcyjny]

183. zawdzięczając — tu: odwdzięczając się. [przypis redakcyjny]

184. szło o rzecz — szło o wielką, ważną sprawę. [przypis redakcyjny]

185. koniunktura (łac.: coniunctura) — splot okoliczności, szczególnie tych istotnych, mających wpływ na jakość życia, ekonomię itp. [przypis edytorski]

186. opisały — tu: ujęły w odpowiednie punkty traktatu. [przypis redakcyjny]

187. zawżdy (starop.) – zawsze. [przypis edytorski]

188. widocznie — tu: na widoku, na oczach wszystkich. [przypis redakcyjny]

189. przyszła do połowu — dała się złapać. [przypis redakcyjny]

190. skrupuły — wątpliwości, wyrzuty sumienia. [przypis edytorski]

191. jagnię (...) idący (daw. forma imiesł.) — jagnię idące. [przypis redakcyjny]

192. z umysłu — ze sposobu pojmowania. [przypis redakcyjny]

193. szacunek — tu: ocena. [przypis redakcyjny]

194. co krzywo patrzył — tu: zezowaty. [przypis redakcyjny]

195. patrzający — dziś popr.: patrzący. [przypis edytorski]

196. zwierściadło — zwierciadło. [przypis edytorski]

197. podchlebiać (daw.) — pochlebiać. [przypis edytorski]

198. szpatność — brzydota. [przypis edytorski]

199. ustawny (daw.) — nieustający. [przypis edytorski]

200. szczupły — tu: ciasny, o niewielkiej przestrzeni. [przypis edytorski]

201. ciasny, ale własny — wyrażenie to weszło do przysłów. [przypis edytorski]

202. rząd — sprzęt służący do dosiadania konia wierzchowego i kierowania nim, składający się z uzdy, siodła i czapraka. [przypis redakcyjny]

203. munsztuk — sprzęt stanowiący część uprzęży, złożony z wędzidła (kawałka metalu wkładanego koniowi do pyska) oraz mocowania z rzemieni, ściśle utrzymującego wędzidło na łbie konia; munsztuk służy do układania młodych koni, skłania je do podgięcia karku. [przypis edytorski]

204. tęgi — tu: gruby, mocny. [przypis edytorski]

205. dychtowny — ściśle i mocno opinający. [przypis redakcyjny]

206. popręg — część rzędu konia; rzemień biegnący pod brzuchem zwierzęcia i służący utrzymaniu siodła we właściwej pozycji. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Wszystkie zasoby Wolnych Lektur możesz swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać pod warunkiem zachowania warunków licencji i zgodnie z Zasadami wykorzystania Wolnych Lektur.
Ten utwór jest w domenie publicznej.
Wszystkie materiały dodatkowe (przypisy, motywy literackie) są udostępnione na Licencji Wolnej Sztuki 1.3.
Fundacja Nowoczesna Polska zastrzega sobie prawa do wydania krytycznego zgodnie z art. Art.99(2) Ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. Wykorzystując zasoby z Wolnych Lektur, należy pamiętać o zapisach licencji oraz zasadach, które spisaliśmy w Zasadach wykorzystania Wolnych Lektur. Zapoznaj się z nimi, zanim udostępnisz dalej nasze książki.

E-book można pobrać ze strony: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/bajki-i-przypowiesci/

Tekst opracowany na podstawie: Ignacy Krasicki, Bajki, oprac. Zbigniew Goliński, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Kraków, 1975

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Dariusz Gałecki, Zbigniew Goliński, Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła, Olga Sutkowska.

Okładka na podstawie: Cnota (dziewica z jednorożcem), Timoteo Viti (1469-1523), domena publiczna

ISBN 978-83-288-3400-2

Plik wygenerowany dnia 2022-01-26.

Idź do strony:

Darmowe książki «Bajki i przypowieści - Ignacy Krasicki (biblioteka książki .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz