O Jasiu Dręczycielu, o Józiu Gapicielu, o Cesi Cmokosi i o spalonej Zosi - Artur Oppman (nowoczesna biblioteka szkolna .TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Zbiór ośmiu bajek Artura Oppmana o charakterze wychowawczym. Bohaterami tych wierszowanych opowieści są dzieci mające różne przywary, złe nawyki lub niesłuchające rodziców.

Konsekwencją tych braków są nieprzyjemne lub wręcz tragiczne przygody, które dla odbiorcy mają mieć wydźwięk dydaktyczny. Z dzisiejszej perspektywy opowieści te mogą się wydać zbyt uproszczone i brutalne jako przekaz służący do piętnowania niewłaściwych wzorców, a promowania tych pożądanych. Stanowią jednak doskonałe świadectwo XIX-wiecznej pedagogiki.

Artur Oppman był jednym z najbardziej znanych warszawskich poetów okresu Młodej Polski, redaktor naczelny pisma „Żołnierz polski”, żołnierz Wojska Polskiego, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Artur Oppman
Epoka: Modernizm
Rodzaj: Epika

Czytasz książkę online - «O Jasiu Dręczycielu, o Józiu Gapicielu, o Cesi Cmokosi i o spalonej Zosi - Artur Oppman (nowoczesna biblioteka szkolna .TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Artur Oppman

Idź do strony:

szedł.

Idzie sobie, aż ci tu

Pędzi Azor, co ma tchu.

Azor, pies łakomy dość,

Porwał z kuchni dużą kość,

I uciekał, wielce rad,

Że tak suto będzie jadł.

Mama woła: chłopcze! zbocz!

Siostra: Józiu! W stronę skocz!

Wprost na ciebie Azor mknie.

Prędzej! bo przewróci cię.

Lecz nie słyszy mały gap!...

Wtem, jak padnie nagle: klap!

Obaj leżą! Patrzcie jak!...

Jęczy Józio, stęka psiak.

Potłukli się gapie dwaj,

Oba wrzeszczą: „Aj! aj! aj!”

Z wielkim wstydem Józio wstał,

Podrapane ręce miał,

I kolana starł do krwi.

Poprawił się... na trzy dni...

W jeden piękny dzień maju,

Chciał pójść Józio do gaju,

Więc z ciekawą książeczką,

Idzie polem, nad rzeczką.

Już wypadek z psem owy,

Dawno wyszedł mu z głowy,

I z zadartą znów buzią,

Idzie sobie pan Józio,

Gdzieś do góry wzniósł oczki

I ogląda obłoczki.

Patrzy w błękit wysoki,

A do brzegu... dwa kroki.

Dał krok jeden, dał drugi...

Rymnął w wodę jak długi!

Pluszczą nogi i dłonie

Hej! ratunku! ktoś tonie!

Uciekają na stronę

Małe rybki strwożone,

W strachu każda z nich pyta:

„A skądże ta wizyta?”

Gdy wypadek spostrzegli,

Robotnicy nadbiegli,

I za krótkich chwil parę

Wyciągnęli niezdarę.

Oj, ten gapuś nad gapie!

Z włosów woda mu kapie,

Kapie z kurtki, jak z rynny.

Józiu! kiedyż będziesz ty inny?

Kapelusz z książeczką

Popłynęły gdzieś rzeczką.

O! już nikt ich nie schwyta,

Zatonęły i kwita.

Co tam działo się w domu,

Niechcę mówić nikomu.

Lecz sam Józio niech doda:

„Niema czasem, jak woda!”

Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.

Okropna przygoda Zosi, co się zapałkami bawiła

Och! wypadek stał się straszny!

Ach! Okropna rzecz się stała!

Mama Zosi sześcioletniej

Raz do miasta wyjść musiała,

Więc do Zosi mówi małej:

„Bąźdże grzeczną, moja córko,

Tu z kotkami baw się ładnie,

I nie biegaj na podwórko”.

Wyszła mama na ulicę.

Przeminęło pół godzinki,

A już nasza panna Zofia

Jakieś kwaśne robi minki.

„Ej, doprawdy, nudzi mi się

Tak wciąż bawić się z kotkami,

Ot, poszukam też w stoliczku

Pudełeczka z zapałkami!

Jakiż śliczny ich płomyczek,

I czerwone te iskierki!

Ach! wspaniałe dla mych Mruczków

Zrobiłabym fajerwerki!”

I nuż szukać. Aż w szkatułce,

Gdy z niej Zosia zdjęła wieczko,

Patrzy: leży caluteńkie

Z zapałkami pudełeczko.

Zosia chwyta je czemprędzej

I otwiera wnet ciekawie

„Są zapałki! To rozumiem!

Teraz ślicznie się zabawię!”

Trzask! Zapala jednę, drugą,

Złoty płomyk błyszczy ładnie.

Ej, Zosieńko! Ej, uważaj!

Bo na suknię iskra padnie!

Kotki miauczą: „Panno Zosiu!

Panieneczko nasza miła,

Wszakże ruszać te drewienka,

Mama tobie zabroniła!

Włóż napowrót do szkatułki

Pudełeczko z zapałkami,

Lepiej książkę weź do ręki

Albo trochę potańcz z nami”.

Na miauczących kotków prośbę

Nic niezważa zła panienka;

A wtem na nią iskra pada,

Ach! już pali się sukienka!

„Gwałtu! boli” woła Zosia,

Ratujcież mnie w tej niedoli!

Ratujcie mnie! będę grzeczna.

Mamo! Mamo! boli! boli!”

„Miau! nieszczęście!” kotki krzyczą

„Miau! Okropna to przygoda!

Nasza droga panna płonie!

Wody! wody! gdzież jest woda?”

Biega Zosia, jak szalona,

Biedne kotki ją ratują,

A płomienie po jej sukni

W ciąż się wiją, wciąż się snują;

Aż na ziemię padła wreszcie,

Jak pochodnia gorejąca,

I już wcale się nie rusza,

Choć ją Mruczuś łapką trąca.

Już nie żyje, lecz się pali...

Aż na popiół się spaliła!

Płaczą kotki poparzone:

„Oj, Zosieńko! Zosiu miła!”

Wraca mama. Ach! co widzi!

Jakiż strach ją przejął wielki!

Zamiast Zosi: dym i popiół

I różowe pantofelki.

Tak zginęła Zosia mała,

Co niegrzecznie się bawiła.

Gdyby mamy usłuchała,

Toby pewnie do dziś żyła.

Napowietrzna podróż Frania próżniaka

Rzekła mama raz do Frania:

„Weź się, synku, do pisania,

A gdy lekcya się powiedzie,

Będzie spacer po obiedzie”.

Poszła mama, a u synka

Nieszczególna jakoś minka,

Okiem zerka, głową kręci,

Ale pisać nie ma chęci.

„Ej, co mi tam! Wiem co zrobię!

Pan Franciszek myśli sobie.

Ot, nie mówiąc nic nikomu

Na kwadransik wyjdę z domu.

Pada!... Na to się poradzi,

Jest parasol przecie dziadzi”.

I deszczochron wielki z kąta

Nasz leniuszek wnet uprząta,

Nie pomny zaś przestróg mamy,

Milczkiem, chyłkiem, zbiegł do bramy.

I do koła spoglądając,

Na ulicę smyrk! jak zając.

Idzie sobie z gęstą miną,

A po niebie chmury płyną.

Wtem odrazu wiatr się zrywa.

Burza! Burza! Ach, straszliwa!

Parasolem wiatr pomiata,

Gwałtu! Franio w górę wzlata!

Czapkę wiatr gdzieś poniósł w pola...

Trzymajże się parasola!

Szczęściem podróż była krótka:

Wpadł pan Franio do ogródka.

Lecz choć bardzo potłuczony,

Biegł do domu jak szalony.

Z płaczem mamę ucałował.

Odtąd nigdy nie próżnował,

A pamiątki miał z podróży:

Cztery sińce i guz duży.

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.

Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/o-jasiu-dreczycielu-o-joziu-gapicielu-o-cesi-cmokosi-i-o-spalonej-zosi

Tekst opracowany na podstawie: Artur Oppman, O Jasiu Dręczycielu o Józiu Gapicielu o Cesi Cmokosi i o spalonej Zosi, nakł. Michała Arcta, Warszawa.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl) na podstawie tekstu dostępnego w serwisie Wikiźródła (http://pl.wikisource.org). Redakcję techniczną wykonała Paulina Choromańska, natomiast korektę utworu ze źródłem wikiskrybowie w ramach projektu Wikiźródła.

Okładka na podstawie: Autor nieznany, domena publiczna

ISBN 978-83-288-3593-1

Plik wygenerowany dnia 2021-07-08.

Idź do strony:

Darmowe książki «O Jasiu Dręczycielu, o Józiu Gapicielu, o Cesi Cmokosi i o spalonej Zosi - Artur Oppman (nowoczesna biblioteka szkolna .TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz