Drugie dotknięcie - Mariusz Grzebalski (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Drugie dotknięcie to tom poetycki Mariusza Grzebalskego z 2001 roku.

W paradoksalny sposób opisywał go Piotr Śliwiński: „Grzebalski jest łudząco podobny do wielu swoich rówieśników. Łudząco, gdyż jego poezję od samego początku, i z każdym tomem coraz bardziej, wyróżnia wielojęzyczność i wszechstronność”. I rzeczywiście w książce współwystępują tryby realistyczny i metaforyczny, melancholijny i ironiczny.

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Czytasz książkę online - «Drugie dotknięcie - Mariusz Grzebalski (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Mariusz Grzebalski

Idź do strony:

Widoki

Małgorzacie Pniewskiej,

Michałowi Staniszewskiemu

Mężczyzna na deskorolce

próbuje wjechać na szczyt

asfaltowego pagórka.

Regularna łyżwa, prosta sylwetka,

stójka na jednej nodze, jaskółka.

Powiedz, mogłabyś w takiej chwili

studiować — dajmy na to —

heglowskie smutki?

A jeśli od tego zależy jego życie?

Siedząc w domu, bywa się niekiedy

stawianym w głupich sytuacjach.

Lecz czas się zbierać, koniecznie.

Pięć minut w jednym miejscu

to stanowczo za długo, jak na ten stan.

Szczypanie, „mrówki” pod skórą,

amfiteatr cały w błyskach,

jakby marszczyła się w rogach

posrebrzana tkanina powietrza.

Coś szybkiego przebiega ekran —

podglądacz patrzy na nas

ze wszystkich stron.

Za linią cisów wybite szyby,

w środku cennik — czyjaś ręka

dopisała na nim „pierdolenie”.

Nie miałem pojęcia: tutaj, w Łodzi?

Cytadela, park Matejki?

A może przyśniło mi się to miejsce?

Bar, w którym piłem colę,

raz w życiu, piętnaście lat temu, zimą.

Dasz wiarę? Tylko, co to ja?

Chciałem o coś zapytać,

ale twoja odpowiedź była szybsza!

Ręce trochę się jednak trzęsą,

coś biegnie, kudłate, małe —

zając? koziołek! wiewiórka?

Już się nie dowiemy.

Koniec papierosów, rośnie pragnienie,

baton czekoladowy uparcie

dopomina się wejścia na wizję

(teraz w kolorze czerwonym,

zielonym, niebieskim).

Tylko, kto zrealizuje zamówienie?

Język out, od kiedy leżymy na pagórku.

Raptem otoczyły nas ptaki

i psy wielkie jak nigdy przedtem.

„Podejdź do nich, spróbuj pogadać,

przekonasz się, będą jaja”.

Ale nie, siedzę i patrzę,

z sercem nagle pełnym podziwu

dla zmyślności mrówek,

hipnotyzowany przez liście

toczące z wiatrem milczącą wojnę.

I zaraz, jak inni, wybieram zbiórkę —

wstajemy pod rząd, jak na capstrzyk,

każdy zabiera sweterek

po młodszej siostrze.

I znów kosimy, jedną po drugiej,

pustoszejące alejki,

jak najszybciej chcąc znaleźć się na moście,

skąd do woli patrzeć można na chłopców

uprawiających hokej na rolkach.

Chmury tak bezceremonialnie

brudzą błękit i samolot wciąż ten sam

krąży nad nami, jak kundel,

który przymila się, choć przed chwilą

zarobił kamieniem po żebrach.

Och, znaleźć się tam, w górze —

nic, tylko świece, beczki, pętle,

ślizgi na skrzydło!

Nigdy więcej naziemnych żebrów!

Słyszysz mnie, Adolfie?

Jesteś tam, Richardzie?

Ale oto wesoły buldog Happy,

zażywszy kąpieli w stawie,

łasi się do moich stóp.

Czy jest tym, czym jest,

czy raczej tym, na co wygląda?

„Te i inne pytania” oraz my, dyletanci...

Tak, ze słonka zupełne już dziś nici,

zamiast deseru — resztówka.

Harce po bunkrach, kuksańce w trawie

jak lakmus zachodzącej fioletowym światłem.

Chłód szantażem zmusza nas do marszu.

Jeszcze niewidomy, o lasce —

mija nas, nie myląc kroku,

bezbłędnie prowadzony przez krótkofalówkę!

I już pierwsze bloki, latarnie, tramwaje.

Spotykamy Perełkę i Marka.

Piątka? Przyda się, jasne, gest się liczy!

Ale już „I jak się czujecie?

Czy ekstra była jazda?” —

nie nazbyt to nachalne?

„Czujemy się... zajebiście!”

„Znaczy dobrze?” I, spłoszeni, poszli.

PIOTR I PAWEŁ wyskoczył na powierzchnię

zza ich pleców, jak HMS Treasure.

W środku muzeum pop-artu,

film dla dzieci, choć pełen zakazów:

„Prosimy nie ruszać eksponatów”,

„Dotknięcie grozi śmiercią”.

1 gdzie nie spojrzysz,

lustra z podobizną twojej twarzy!

Więc po wyjściu... ulga.

Mijamy mostek, przyspieszając

jak legendarna ciuchcia i po chwili

znów jesteśmy w brzuchu matki —

są fajki, jest poduszka, Dylan nuci

tę samą balladkę. Czy chcę herbaty?

I owszem, choć bardziej przydałoby się

coś poniżej damskiej szyi...

Tymczasem dyskusja schodzi do stóp —

ładniejsze ma Michał?

Moim zdaniem, Małgosia!

Potem tramwajem przepływam

zaciemnione miasto

jak tuńczyk w puszce ocean,

bez siły w ramionach,

bez tchu w płucach,

przestraszony jak dziecko,

któremu policja zamknęła matkę,

bo „Kurtką dusiła sierżanta na służbie!”

Sierżantowi spadła czapka!

Strach rośnie w skroniach

jak szron na szybach.

Boję się drzwi, boję się silnika.

Czuję jakby ktoś dywan trzepał

w zakamarkach mojego mózgu.

Po wbiegnięciu do mieszkania

zatrzaskuję drzwi i zaszyty między

stołem a lodówką chleb jem łapczywie,

używając dużo masła. Wyobrażasz

sobie? Nie? No, jasne. Bo jak?

Dlaczego? Chciałem inaczej,

„Na wskroś”, i żeby słowa były

jak łodzie. Cóż, nie wyszło.

Za dużo tego proszku. I tylko uparte

„Rozumiesz?” ciśnie się na usta,

pocę się cały, siadając na stołku,

niezdolny nawet do zdjęcia skarpet

przystrojonych wieńcem ostów.

Potem, spragniony chłodu, kładę się

na podłogę, zamykam oczy.

Z czego się śmieję? Ze strachu?

Być może.

Przypisy:

1. Wiosna z hałasem epoki maszynowej — tytuł obrazu Morrisa Gravesa. [przypis autorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Ten utwór jest udostępniony na licencji Licencja Wolnej Sztuki 1.3

Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/grzebalski-drugie-dotkniecie

Tekst opracowany na podstawie: Mariusz Grzebalski, Drugie dotknięcie, Biuro Literackie Port Legnica, Legnica 2001.

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez fundację Nowoczesna Polska z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów autora. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Paulina Choromańska, Aleksandra Kopeć, Paweł Kozioł, Jan Szejko.

Okładka na podstawie: d_pham@Flickr, CC BY 2.0

ISBN 978-83-288-5206-8

Plik wygenerowany dnia 2021-07-08.

Idź do strony:

Darmowe książki «Drugie dotknięcie - Mariusz Grzebalski (czy można czytać książki w internecie za darmo TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz