Darmowe ebooki » Wiersz » Nadal aksamit: liryki - Pjotr Janicki (gdzie w internecie można czytać książki za darmo .txt) 📖

Czytasz książkę online - «Nadal aksamit: liryki - Pjotr Janicki (gdzie w internecie można czytać książki za darmo .txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Pjotr Janicki



1 2 3
Idź do strony:
class="title-page"> Pustkowie
Boli, że boli
Co jeszcze? 
Późną jesienią jadę pociągiem do rodziców  
i pada deszcz, za szybą tworzą się sople 
o takich kształtach, że ho ho. 
 
Młodość naprzód dawała radę, 
można się było wstrzelić precyzyjniej  
śpiewając o płomieniach i miłości.  
 
Czy myślę, 
że zajdziemy tę prawdę od przodu jak starego psa  
powtarzając w kółko, co już wie?  
 
i dalej: myślę, że powinieneś pisać,  
twoja [...] czeka na czytelnicze olśnienie;  
teraz ten wiersz milczy. Tak,  
wczorajszy smutek to było coś, 
szedłem w nocy a od mojej ulicy milknął dźwięk piły. 
 
Podoba Ci się to, co robimy? Wesprzyj Wolne Lektury drobną wpłatą: wolnelektury.pl/towarzystwo/
T
Nie wiem co się dzieje,  
to uczucie w kuchni, 
w której poprzedni lokator wybił ścianę —  
naprawdę to zrobił. 
 
T, och ta litera, ten spokój. 
Jedenaście gołębi na przejrzystym niebie,  
księżyc w tyłku słońca,  
co za różnica, pajęczynę czuję na rzęsie  
ściskając buraczkowe okładki,  
podpieram tę stodołę jak drąg.  
 
Czasem to się dzieje,  
idę przez przedpokój  
i mówię do lustra: „dziś się ogolę”.  
 
Chętnie, jaskinia
Słoneczna tortura
Stary pies wnosi do klatki i zostawia  
w windzie na lepkiej podłodze zaśliniony kamień;  
kwiaty mówią, że pies go szukał i zmęczony taki  
powalił się w przedpokoju,  
mówią kwiaty, biegał po kwiatach. 
 
Serce
Dojrzałe wiersze wyglądają jak gmachy muzeów  
na pastwisku pośród porozrzucanych kup.  
Napisałem dziś „kwiestionariusz”  
i „konicznie”. Jestem tym przymocowany do was, 
co robi ze mnie na deszczu kluskę. 
 
Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail: wolnelektury.pl/newsletter/zapisz-sie/
Fiukające okna
Miętoliłem w kieszeni zapałki, 
paczkę Światowidów. 
Powiedziałem: „Światowidzie, rzygam samotnością”; 
pod Placem Na Rozdrożu minąłem kobietę o kaszlu mojej żony. 
 
Mokra koszula
Z sankami w grobie
Śmiesznie tak sobie wmawiać,  
że przerzuca się gazety  
dla zabicia czasu,  
że patrzy się na płomyk zapałki  
w zamyśleniu 
a w nim jak w pudełku ze zwichrowanej sklejki  
może kryć się na przykład roszczenie,  
z którym występuje przeszłość  
i ściąga z szyi skórę. 
 
— Miał zdrowe płuca, gdyby palił,  
cóż, tego... żar podczas zaciągania się dymem  
topiłby śnieg wokół was, 
o jego drapiące dzieciństwo. 
 
Mokra koszula
Maszerować z uczuciem nie jak indyk w obejściu,  
niech pośród warzyw nie będzie dynią,  
i tak dalej, 
 
żeby na końcu wykładać paprochy  
pytany, jak używałem słuchu wtedy,  
gdy rozpowiadałem,  
że nie pękam w samotności  
i jakie to wrażenie. 
 
Wiem wiem, coś znowu nie tak: 
sadzam wujka z tym jego przestraszonym życiem 
na wózku i wiozę na parking mówiąc, że dobrze wygląda.  
 
Gwiazdy jakby na to czekały.  
 
Do nocy
Myślę, że z każdym nowym dniem  
sprawa jest coraz trudniejsza, 
chociaż większość z nich brzmi jak gitarowe chwyty, 
że pacierz cię nie rozluźnia i, wracając do dnia, 
wytupujecie go z waszego kosmosu 
jak chłopca z kuchni 
i to zanim dojrzeje w nim myśl, 
że mruczy pod nosem ognistą hosannę. 
 
Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
Lęk i królowa ściany
„Tak się nie mówi o naszych kopalniach.” 
Z podobnym monstrum  
 
przymocowanym do śląska, 
bo do cholery do czego jeszcze może być przymocowane  
 
to monstrum, mówisz: przydałyby się korzenie,  
eutyfroniasta Hellada. 
 
Kto potrafi oprzeć się jednemu wzruszeniu  
albo niejednej byczej myśli!  
 
Katechetka Teresa nie miała zębów 
jak Heidi Klum, jednak oparta o ławkę wyglądała naprawdę nieźle  
 
w ciemnej salce spiczastej fary  
wątłego dzieciństwa.  
 
Zupełnie jakby wsłuchać się w płynący rzeką lód
Dużo z tego co wymyśliłem 
zrobiłem z potrzeby serca 
trzymając się słów „łudząco podobne”; 
gdy jem nasiona nasturcji i czuję jak oddala się lato, 
krowy pasące się w blasku słońca, 
owady zapalające blaski trawy, 
 
mam uwagę: 
Gdy jem nasiona nasturcji w marynacie  
nie umiem wam pomóc pokochać te kwiatki. 
Jeżeli mnie także nie poruszy ich obecność,  
cóż, takie rzeczy powinno się było  
wiedzieć chyba wcześniej. 
 
Oko odbite w szybie
Płonące lody w Kapiodoro
I jak to bywa w naszych stronach 
coś znowu dało się poznać jako dwuznaczne. 
Ty to poznałeś zanim na nas spadło  
i patrzysz na nas z gwiazdy 
 
na której ciągle słychać: „komunizm”, 
„chociaż jestem ślepy,  
czuję się taki silny” oraz 
 
„to są sprawy, które nas nie obchodzą, 
chociaż są bardzo ważne, 
może nawet ważniejsze dopóki są zacienione”.  
 
Ty wiesz, czy nas słychać na ścieżce, na wzniesieniu 
za wzniesieniem i przed wzniesieniem  
i w samym wzniesieniu. 
 
Przyjaciele Wolnych Lektur otrzymują dostęp do prapremier wcześniej niż inni. Zadeklaruj stałą wpłatę i dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Do dnia
Nooo jesteś fantastyczny, 
że próbujesz odrąbać ode mnie wszystko, 
czego porządnie nie przeżyłem.  
 
Pamiętam cię dopiero od tej chwili,  
kiedy schwycony jak meluzyna3  
ocknąłem się nad rzeką  
 
z rozdziawioną gębą; 
z tego co robiłem wcześniej i później bez zaangażowania  
została tylko niewyraźna postać.  
 
Ale teraz przygnębia mnie myśl,  
że może powinienem pozbierać te rysy  
do kupy i skończyć z tobą 
 
twoją robotę.  
 
Druga część
Oczywiście jeśli ma to dla ciebie jakieś znaczenie, 
to obiecuję, że spotkamy się 
jeszcze raz na niezrodzonych saniach. 
Ja rozglądam się i powtarzam  
 
datis ordinatis  
datis ordinatis 
 
ja nie pytam, jak to się stało, 
że kolano i pumeks na chwilę połączył los, 
z tym że chciałem się po prostu wykąpać.  
 
Oczywiście jeśli ma to dla ciebie jakieś znaczenie,  
rajd gwiaździsty dawno się rozpoczął 
i kiedyś, gdy w sercu gór zaczną syczeć szyny,  
możliwe, że uratuje nas nadjeżdżający pociąg 
 
datis ordinatis  
datis ordinatis 
 
Wybrane zagadnienia
Wybrane zagadnienia
Piersi z szesnastowiecznego Portretu kobiety 
autorstwa Bartolomeo Veneto 4 
przypominają wyglądem ciasną klatkę chłopca. 
Bachantka Karoly Brocky5 z połowy dziewiętnastego wieku:  
mała pierś, profil przypominający kolano. 
Piersi na portrecie Johna Webbera6 (trzecia tercja  
osiemnastego wieku) są odsunięte w kierunku ramion,  
piersi kobiety Josepha-Desire Court7  
z tysiąc osiemset dwudziestego dziewiątego  
zakryte, podobnie jak piersi w dziele  
Vecellio Tiziano8 z tysiąc pięćset trzydziestego. 
Na „Dyspucie” Sanzio Rafaello9 z lat 
tysiąc pięćset dziesięć/tysiąc pięćset jedenaście, 
w miejscu piersi zapisującej coś kobiety — 
pasmo żeber. W jednym z obrazów Antonie Wiertza10 
piersi są jakby klątwą portretowanej kobiety, 
natomiast może się ona pochwalić 
dużą pupą. Piękne, niemalże umięśnione piersi 
sterczą u Estery z obrazu Theodore Chasseriau11 
namalowanego około roku 1841. 
Dochodzimy w końcu do Ary Scheffera12 
i wspaniałych piersi Franciszki,  
która jest niestety duchem, niestety  
nie podano także daty powstania dzieła. 
Proszę, nie pytajcie mnie o piersi Simonetty Vespucci  
z portretu Piero Di Cosimo13 (ok. tysiąc czterysta  
osiemdziesiątego), są po prostu śmieszne. 
 
Podoba Ci się to, co robimy? Wesprzyj Wolne Lektury drobną wpłatą: wolnelektury.pl/towarzystwo/
Dziękuję bardzo
Letni dzień cię pokocha
Błyska się w takim dniu  
jasnymi zakamarkami życia. 
W dzbanie tulipany, 
nagłe uniesienie wpływa do kabla pamięci, 
o perle z małża powiesz, 
ogarnięta spokojem, trochę nawet nim przejęta:  
„chyba twój guzik” albo „zadawniony katar”. 
 
Trzy flakony
Około dziesięciu lat w wątłych ramionach spekulacji, 
że może w zrywaniu kwiatów 
chodzi nie tylko o nas, 
bo umówiliśmy się na kościanej stercie, 
z której gad mówi: „zobacz, wzniesienie 
to akurat twoje życie”, 
 
że większość godzin rozbłyska obok nas,  
kwiaty narwane w zeszłym roku 
na serio określiły tamte, których nazrywamy w następnym,  
ciapiąc w upalnym dniu  
na nieostrej granicy 
między czymś trwałym i czymś niepewnym. 
 
Przytulny kłos
Na razie jest tak, 
że z wybuchu namiętności został swobodny nastrój.  
 
Dmuchawce w chłopięcej dłoni 
i serce prawie za burtą  
w milionowej armii złocistych odprysków  
pamięta bez dużego wysiłku,  
a kiedy jego cień maszeruje w poprzek ścieżki,  
na nim pojawiają się krople rosy. 
 
I nas wybawi
Ta stara od lat nawleka paciorki, 
za każdym razem powstaje naszyjnik jedyny w swoim rodzaju.  
Patrzy tak, jakby rozgarnęła żar w piecu  
jakiejś podupadłej huty 
i mówi głosem ciepłym, trochę zachrypniętym: 
Te po trzy, te po cztery, a tamte po cztery pięćdziesiąt. 
 
Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail: wolnelektury.pl/newsletter/zapisz-sie/
Kwiaty i łzy
Chyląc czoło w napadzie westchnień
Chociaż nie muszę tego robić,  
chylę czoło w napadzie westchnień  
albo ocieram plecy o piec empireum14,  
jak już tam sobie chcecie, 
niektóre sprawy.  
 
Zawsze pewien, 
że płoniecie na gwiazdach, 
tymczasem dyrdacie w miejscu, 
w którym to wszystko się zaczęło 
i już prawie nie wierzę w inne narzędzie smutku. 
 
Jak Rousseau i jak Rousseau
Bądźmy dla siebie serdeczni, 
wystukiwanie rytmu serca to ciągle najmilsze zajęcie.  
 
Kwiat maku 
dodaje otuchy, 
gdy jedno pieni się jak grzbiety fal,  
gdy drugie migocze jak kamienie w strumieniu,  
gdy kulę się, wysiadając z samochodu  
i jeszcze niżej, wychodząc z garażu w noc. 
 
Zdrowia
Intuicja Doskonałego Życia 
(tak zresztą nazwę kiedyś moje życie) 
nie trzyma się
1 2 3
Idź do strony:

Darmowe książki «Nadal aksamit: liryki - Pjotr Janicki (gdzie w internecie można czytać książki za darmo .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz