Jan Bielecki - Juliusz Słowacki (czytanie ksiązek online TXT) 📖

Uwagi: 0

Słowa kluczowe:

Skarżyć się

Krótki opis książki:

Przeczytaj książkę

Podziel się książką:

Autor: Juliusz Słowacki
Epoka: Romantyzm
Rodzaj: Liryka

Czytasz książkę online - «Jan Bielecki - Juliusz Słowacki (czytanie ksiązek online TXT) 📖». Wszystkie książki tego autora 👉 Juliusz Słowacki

Idź do strony:

go ochłodził, co w grobach powiewa;

Z pomocą pasterz troskliwy przybywa,

Spojrzał i zadrzał... jakby blaskiem gromu

Twarz go ta razi — twarz blada, nieżywa;

I rzekł: „Wyklęty!... my idźmy do domu!...”

Wnet się oddalił tłum kościoła wierny,

A ksiądz wychodził za kmieciów gromadą;

We wrotach stanął, twarz odwrócił bladą

I rzekł poważnie: „Bóg jest miłosierny!

A jego litość liczniejsza nad ziarna

Morskiego piasku i głębsza nad morza”.

Jeden z wędrowców spał wśród mogił łoża;

Oto z drugiego spadła szata czarna

I twarz odkryła... Przebóg! to dziewica!

To Anna! Z ust jej nie słyszano słowa;

Czy brak w niej czucia? Bo sucha źrennica34;

Twarz nieruchoma — jakby marmurowa,

A w oczach ogień gorączki się pali.

Jeszcze na czole miała zwiędłe kwiaty

I brylantami oświecone szaty;

We włosach jasne przepaski z korali.

„O mój najmilszy!” — rzekła — „o mój drogi!

Jesteśmy sami — już jesteśmy sami!

Tyś na mogile usnął — a w te progi

Umarli wchodzą i śpią pod grobami. —

Ty milczysz? — Luby! Odpowiedz mi łzami!...”

Nagle spojrzała i krzyknęła srodze,

Potem nań kwiaty rzuciła wonnemi:

„Luby, nie zaśniesz na rozstajnej drodze,

Sama w święconej pochowam cię ziemi”.

Rzekła; krzyż jeden wyrwała z mogiły;

Kopie grobowiec wśród świeżej darniny,

Lecz coraz słabsza, coraz mdleją siły...

I cicho smutne płynęły godziny.

Zachód ozłocił słońca blask jaskrawy,

Brzozy po grobach długie kładły cienie,

Wonnej czeremchy orzeźwiało tchnienie,

Szumiały wzniosłe po grobowcach trawy;

Lecz coraz bardziej ciemnieją kolory

I przez liść brzozy księżyc zapłoniony

Topił się we mgłach w różne kształty, wzory,

Lica wyśrebrzał — a nocne zasłony

Okryły cerkiew i groby cmentarza.

Już ciemno... Anna sama jedna w nocy

Do drzwi cerkiewnych stukanie powtarza;

Nieszczęsna boskiej wzywała pomocy.

Widna jej postać przy blasku miesiąca

Jak mgły ulotnej srebrzyste obrazy.

Bije we wrota coraz słabszą dłonią,

Smutne się echo o groby roztrąca,

Lecz echo coraz słabsze niosło razy35;

I coraz słabsze — nikły — jako w Bogu

Tonące modły — jako śpiew daleki...

Dziewica blada na kamiennym progu

Usnęła — może usnęła na wieki...

I cicho! Niechaj głos pieśni stłumiony

Nie budzi ciszy w wieczornej godzinie;

Całego świata gdy się odgłos spłynie,

Tworzy tę ciszę, co ziemię osłania;

Lecz myśl głęboko zadumana słyszy,

Jak gdzieś daleko brzmią pogrzebów dzwony,

Jęki rozpaczy i wrzawa wesoła,

I płacz boleści, i śmiech obłąkania,

I wszystko można rozróżnić w tej ciszy

Słuchem anioła i myślą anioła.

Przypisy:

1. Giedymin — wielki książę litewski z początku XIV w., założyciel dynastii Giedyminowiczów, dziad Jagiełły, twórca potęgi Litwy. [przypis edytorski]

2. dosiągł — dziś częściej: dosięgnął. [przypis edytorski]

3. najgrawać (daw.) — naigrywać, szydzić, żartować. [przypis edytorski]

4. Westminster — opactwo w centrum Londynu, miejsce pochówku królów ang. [przypis edytorski]

5. odgada — dziś popr.: odgaduje. [przypis edytorski]

6. indukta (z łac.) — księgi lub wywody sądowe. [przypis edytorski]

7. niczem — dziś: niczym. [przypis edytorski]

8. dosięże — dziś: dosięgnie. [przypis edytorski]

9. bisurman (daw.) — muzułmanin. [przypis edytorski]

10. zwodowy — dziś: zwodzony. [przypis edytorski]

11. kopyty — dziś: kopytami. [przypis edytorski]

12. fara (daw.) — kościół parafialny a. teren parafii. [przypis edytorski]

13. pargamin — dziś: pergamin. [przypis edytorski]

14. zbrojno — dziś popr.: zbrojnie. [przypis edytorski]

15. misiurka — rodzaj hełmu złożonego z miski na czubku głowy i osłaniającego twarz, szyję i ramiona kaptura kolczego, tj. zbudowanego z zazębiających się stalowych kółeczek; hełm tego typu stosowano na wschodzie, w Turcji, na Kaukazie, na Rusi, a w Polsce był charakterystyczny dla wojsk kozackich. [przypis edytorski]

16. drzał — drżał. [przypis edytorski]

17. lilija — dziś: lilia; tu forma 3-sylabowa dla zachowania rytmu. [przypis edytorski]

18. dóm — dziś: dom. [przypis edytorski]

19. srom (daw.) — wstyd. [przypis edytorski]

20. błonie — łąka, pastwisko. [przypis edytorski]

21. szpary (daw. N. lm) — dziś: szparami. [przypis edytorski]

22. słowy (daw. N. lm) — słowami. [przypis edytorski]

23. (...) w Rzymie Oceanu — Wenecja. [przypis autorski]

24. Tass — właść. Torquato Tasso (1544–1595), poeta wł. renesansu, autor sławnego poematu epickiego Jerozolima wyzwolona. Był owiany legendą związaną m.in. z pobytem w szpitalu psychiatrycznym; bardzo popularny w okresie romantyzmu. [przypis edytorski]

25. dyjamentowy — dziś: diamentowy. [przypis edytorski]

26. skory — szybki. [przypis edytorski]

27. szklannice — dziś: szklanice. [przypis edytorski]

28. emaliji (daw. Ms. lp) — dziś: emalii. [przypis edytorski]

29. kobiety — forma z ”e” pochylonym, czytanym jako ”i” lub ”y”. [przypis edytorski]

30. larwa (przestarz.) — maska. [przypis edytorski]

31. memi — dziś: mymi. [przypis edytorski]

32. wędrowce (przestarz. M. lm) — dziś: wędrowcy. [przypis edytorski]

33. zamięszanie — dziś: zamieszanie. [przypis edytorski]

34. źrennica — dziś: źrenica. [przypis edytorski]

35. raz — tu: uderzenie. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?

Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.

Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/jan-bielecki

Tekst opracowany na podstawie: Juliusz Słowacki, Liryki i powieści poetyckie, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1974

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Katarzyna Kwiatkowska, Marta Niedziałkowska, Aleksandra Sekuła.

Okładka na podstawie: extranoise@Flickr, CC BY 2.0

Plik wygenerowany dnia 2021-07-08.

Idź do strony:

Darmowe książki «Jan Bielecki - Juliusz Słowacki (czytanie ksiązek online TXT) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!

Dodaj komentarz