Darmowe ebooki » Poemat » Hugo - Juliusz Słowacki (wolna biblioteka internetowa .txt) 📖

Czytasz książkę online - «Hugo - Juliusz Słowacki (wolna biblioteka internetowa .txt) 📖».   Wszystkie książki tego autora 👉 Juliusz Słowacki



1 2
Idź do strony:
zdradą zdrady uchronić się można.» 
 
To rzekł i wyszedł. Straszną zbroję wkłada, 
W której już nieraz występował w szranki; 
Potem zbiegł szybko przez zakryte ganki37 
Do świątyń Boga, który gromem włada. 
Tu ogień Znicza dymny i ponury, 
Czarne filarów łamały się cienie. 
Szedł rycerz, ciemne przeglądając mury, 
Może w tych murach tajemne schronienie 
Zbiegów bezpiecznie do świtu zatrzyma? 
Lecz przebóg! Zadrżał: kamienne bożyszcza 
Stojąc wokoło święconego zgliszcza, 
Żywymi w niego patrzały oczyma. 
 
Informacje o nowościach w naszej bibliotece w Twojej skrzynce mailowej? Nic prostszego, zapisz się do newslettera. Kliknij, by pozostawić swój adres e-mail: wolnelektury.pl/newsletter/zapisz-sie/
III. Zgon
Nadeszła straszna godzina wyroku. 
Znów wszedł do sali mściciel tajnych zbrodni, 
Wszedł pod filary i zatrzymał kroku.  
Przy świetle blado tlejącej pochodni 
Na dłoni rycerz oparty spoczywa, 
Ofiara śmierci. Znany płaszcz komtura 
Z posępnym krzyżem na barkach mu spływa; 
Na hełmie znane kołyszą się pióra, 
I dobrze znany krzyż na piersiach miga, 
I dobrze znany miecz u jego boku. 
Lecz czyliż męstwo tak prędko ostyga? 
Hugo ów śmiały, mężny przed godziną, 
A teraz śmierci lęka się widoku? 
Dlaczegoż kryje lica w obie dłonie, 
Czy łzy zasłania, co po twarzy płyną? 
Cichość ponura. «Czyś gotów Hugonie? 
Biada ci! Milczysz?» Błysnął zamach stali. 
Krzyżak się długo nad trupem nie bawił, 
Sztylet mu w piersiach rozdartych zostawił, 
Spojrzał i z wolna wyszedł z krwawej sali. 
 
Lecz przebóg! Drzwi się otwarły zarazem, 
Wszedł młody rycerz. To on! Hugo młody! 
Cały hartownym odziany żelazem, 
Męstwem młodzieńcze płonęły jagody38. 
Wszedł, spojrzał bystro: «Blanko! Blanko droga! 
Po co ten ubiór? Te pióra? Ta zbroja? 
Czemu tak milczysz? Ach! Na miłość Boga 
Odpowiedz słowo? Droga! Luba moja, 
Odpowiedz słowo! Przebóg twarz jak sina? 
Jej dłoń jak zimna! I szklisty blask oka! 
I sztylet w piersiach! Więc biła godzina! 
On był tu!...» Zamilkł, tak boleść głęboka 
I żal tak ciężki jego serce ścisnął! 
Piersi pracują jak wzburzone fale; 
Na chwilę w oczach płomień zemsty błysnął, 
Lecz go zgasiły nowe łzy i żale. 
 
«Może myślała Blanka nieszczęśliwa, 
Że mnie swym zgonem od zgonu zachowa? 
Nie, kiedy szczęścia zerwane ogniwa, 
Ja mam żyć? Luba, bądź zdrowa, bądź zdrowa!» 
 
Księżyc nad rankiem srebrzył zamku wieże, 
Niech on nam powie dalszy los Hugona. 
Zbójeccy sądów zniknęli rycerze, 
A strasznym losem pana przerażona 
Cała się służba rozbiegła z wieczora... 
Hugo już nigdy nie postał w zakonie. 
Gdzież się więc podział? Niech powiedzą tonie! 
Niech mówią Nimfy39 Trockiego Jeziora! 
Płakały po nim, a gdy z nocy końcem 
Słońce promienną ukazało głowę, 
Długo w dzień jeszcze ich łzy brylantowe 
Na srebrnych liliach lśniły się przed słońcem. 
 

1829

Przekaż 1% podatku na Wolne Lektury.
KRS: 0000070056
Nazwa organizacji: Fundacja Nowoczesna Polska
Każda wpłacona kwota zostanie przeznaczona na rozwój Wolnych Lektur.
Przypisy:

1. całun — tkanina, którą przykrywa się zwłoki. [przypis edytorski]

2. lazurowy — jasnoniebieski. [przypis edytorski]

3. narody — dziś popr. forma N. lm: narodami. [przypis edytorski]

4. podwoje — drzwi dwuskrzydłowe. [przypis edytorski]

5. ustronie — miejsce odludne. [przypis edytorski]

6. giermek — młody człowiek asystujący rycerzowi. [przypis edytorski]

7. paź — chłopiec z rodziny szlacheckiej, usługujący monarsze a. magnatowi. [przypis edytorski]

8. błonie — duża łąka, równina porośnięta trawą. [przypis edytorski]

9. odłóg — ziemia, której się już nie uprawia. [przypis edytorski]

10. słowy — dziś popr. forma N. lm: słowami. [przypis edytorski]

11. zamek trocki — zamek w Trokach, zamek położony na półwyspie na jeziorze Galve na Litwie. Zbudowany w XIV–XV w. przez wielkiego księcia litewskiego Kiejstuta i jego syna Witolda. [przypis edytorski]

12. Niemen — rzeka płynąca przez Białoruś, Litwę i Rosję (obwód kaliningradzki). [przypis edytorski]

13. skory — chętny do czegoś. [przypis edytorski]

14. dzwonek — tu: roślinka o dużych, niebieskawo-fioletowych kwiatach w formie dzwonka. [przypis edytorski]

15. Lida — miasto, daw. w płd. części Litwy, dziś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim. [przypis edytorski]

16. puklerz — tarcza rycerska, okrągła i wypukła. [przypis edytorski]

17. Ponary — daw.: miasteczko położone na płd. od Wilna, dziś: dzielnica Wilna. [przypis edytorski]

18. Kiejstut Giedyminowicz (ok. 1309–1382) — książę trocki, współrządził Litwą od 1345 r., wielki książę litewski w latach 1381–1382; ojciec Witolda i stryj Władysława Jagiełły; tu mowa o jego rodzie. [przypis edytorski]

19. Trockie Morze — Jezioro Trockie a. jezioro Galve (być może wraz z sąsiednimi jeziorami Tataryszki i Łuka). [przypis edytorski]

20. Malborga gmachy — zamek krzyżacki w Malborku; w latach 1309–1457 siedziba wielkiego mistrza krzyżackiego i stolica państwa zakonnego. [przypis edytorski]

21. kobierzec — daw.: kolorowa tkanina ozdabiająca ściany a. podłogi. [przypis edytorski]

22. miesiąc (daw.) — księżyc. [przypis edytorski]

23. szyszak — daw.: hełm bojowy w kształcie stożka. [przypis edytorski]

24. dyjamentowy — dziś popr.: diamentowy. [przypis edytorski]

25. komtur — zwierzchnik domu zakonnego u Krzyżaków. [przypis edytorski]

26. kolczuga — zbroja wykonana z drobnych metalowych kółek, osłaniająca korpus oraz ręce, niekiedy z kapturem. [przypis edytorski]

27. przyłbica — hełm rycerski z ruchomą osłoną opuszczaną na twarz. [przypis edytorski]

28. naramiennica a. naramiennik — fragment płytowej zbroi rycerskiej, służący do ochrony barków i ramion. [przypis edytorski]

29. Czyliś gdzie widział Bodelszwingu gruszę? Czyli z Saudkirchen powracasz cmentarza? — Pod gruszą Bodelszwingu i na cmentarzu Saudkirchen odbywały się wielkie sądy trybunałów tajemnych. Cała powyższa rozmowa jest wyszczególnieniem tajnych znaków, po których sędziowie ukrytych zbrodni, jak dzisiejsi wolnomularze, poznawali się pomiędzy sobą. [przypis autorski]

30. W oknach zamkowych kwiat róży się płonił — Róża była godłem trybunałów. [przypis autorski]

31. Bogactwem moim jedna złota sztuka, bogactwem moim są trzy miary wina — Każdy przyjęty do bractwa tajnych sędziów powinien wkupić się jedną sztuką złota i trzema miarami wina. [przypis autorski]

32. Czerwona ziemia — Tak nazywała się Westfalia, główne ognisko trybunałów tajemnych, a nazwanie to wzięła od czerwonego koloru swoich herbów. [przypis autorski]

33. zhodować — tu: wychować. [przypis edytorski]

34. domie — dziś popr. forma Msc. lp: domu. [przypis edytorski]

35. zdziwiać — dziś: zadziwiać, dziwić. [przypis edytorski]

36. przełomać — dziś: przełamać. [przypis edytorski]

37. ganek — tu: półotwarty korytarz wzdłuż ściany zewnętrznej budynku. [przypis edytorski]

38. jagody (tu daw.) — policzki. [przypis edytorski]

39. nimfa (mit. gr.) — bóstwo wodne w postaci młodej dziewczyny. [przypis edytorski]

Wesprzyj Wolne Lektury!

Wolne Lektury to projekt fundacji Nowoczesna Polska – organizacji pożytku publicznego działającej na rzecz wolności korzystania z dóbr kultury.

Co roku do domeny publicznej przechodzi twórczość kolejnych autorów. Dzięki Twojemu wsparciu będziemy je mogli udostępnić wszystkim bezpłatnie.

Jak możesz pomóc?


Przekaż 1% podatku na rozwój Wolnych Lektur:
Fundacja Nowoczesna Polska
KRS 0000070056

Dołącz do Towarzystwa Przyjaciół Wolnych Lektur i pomóż nam rozwijać bibliotekę.

Przekaż darowiznę na konto: szczegóły na stronie Fundacji.

Ten utwór nie jest objęty majątkowym prawem autorskim i znajduje się w domenie publicznej, co oznacza że możesz go swobodnie wykorzystywać, publikować i rozpowszechniać. Jeśli utwór opatrzony jest dodatkowymi materiałami (przypisy, motywy literackie etc.), które podlegają prawu autorskiemu, to te dodatkowe materiały udostępnione są na licencji Creative Commons Uznanie Autorstwa – Na Tych Samych Warunkach 3.0 PL.

Źródło: http://wolnelektury.pl/katalog/lektura/slowacki-hugo

Tekst opracowany na podstawie: Juliusz Słowacki, Pisma, t. 1, nakł. księgarni Gubrynowicza i Schmidta, Lwów 1880

Wydawca: Fundacja Nowoczesna Polska

Publikacja zrealizowana w ramach projektu Wolne Lektury (http://wolnelektury.pl). Reprodukcja cyfrowa wykonana przez Bibliotekę Narodową z egzemplarza pochodzącego ze zbiorów BN.

Opracowanie redakcyjne i przypisy: Dorota Kowalska, Marta Niedziałkowska, Magdalena Paul.

Okładka na podstawie: fred_v@Flickr, CC BY 2.0

ISBN 978-83-288-3928-1

 

Plik wygenerowany dnia 2021-07-08.

1 2
Idź do strony:

Darmowe książki «Hugo - Juliusz Słowacki (wolna biblioteka internetowa .txt) 📖» - biblioteka internetowa online dla Ciebie

Uwagi (0)

Nie ma jeszcze komentarzy. Możesz być pierwszy!
Dodaj komentarz